Druga część Gorzkich Żali, "Od niesłusznego przed sądem oskarżenia aż do okrutnego cierniem ukoronowania", była kanwą rozważania, które podjął ks. prał. Marek Jarosz, rektor płockiego WSD.

Zwrócił uwagę, że porażka Jezusa była rozległa, bo zawiedli Go wszyscy i wszystko. A jednak wierna Swemu Synowi pozostała Matka, która wiernie kroczyła za Nim krzyżową drogą. Wyrażają to słowa pieśni - rozmowy duszy z Matką Bolesną: "Obym ja, Matka strapiona mogła na swoje ramiona, wziąć krzyż swój, Synu mój".

- Jakże często niemoc w fizycznym pomaganiu, zniechęca nas do duchowego kroczenia z drugim człowiekiem, poprzez okazaną mu życzliwość, ludzkie ciepło, troskę o jego sprawy duchowe. Z jednej strony - tak niewiele, z drugiej - tak wiele, bo od tego zależy wieczność - mówił ks. Jarosz. I przywołał postać zmarłego ks. Piotra Błońskiego:

- Wciąż świeżo mam w pamięci styczniowy wieczór, gdy poszedłem do mieszkającego obok mnie ks. Piotra Błońskiego i zapytałem go: "Piotrze, czy myślisz już o wieczności?". A on mi odpowiedział: "Tak, codziennie". "A jak ma wyglądać twoje przejście?". A on z już poukładanymi myślami szybko odpowiedział: "Chciałbym, aby Msza św. pogrzebowa została odprawiona w katedrze, bo tutaj pracuję. Ale leżeć to chciałbym na cmentarzu w Skępem, wrócić do swoich, bo nasza parafia nie ma jeszcze swojego księdza na cmentarzu". Rozmowa, której się bałem, dała mi więcej do myślenia, niż mogłem się spodziewać.

- Nie opuszczajmy naszych sióstr i braci krzyżowanych przez choroby, starość i ludzkie dramaty. Nie otaczajmy ich tylko zainteresowaniem, które da się sprowadzić tylko do troski o ciało i poprawę samopoczucia. Przecież rozmowy w takich momentach mogą być ich najpiękniejszymi dziełami, jakie kiedykolwiek stworzyli. Przejdźmy od roli ludzi biernych i bojących się obserwatorów do postawy Matki Maryi, idącej nie obok, ale razem z Jezusem - mówił w katedrze ks. rektor WSD.

W pasyjnym nabożeństwie uczestniczyli m.in. biskupi Piotr Libera i Mirosław Milewski.